ROZPRAWKA

 

 

Dziwadło rozprawką zwane to nic innego jak twoja opinia na dany temat, z tą różnicą, że zapisana w odpowiedniej formie i z użyciem napuszono – przemądrzałych zwrotów i słówek! Jednak rozprawka to tylko schemat! A więc po kolei!

1. Tematy rozprawek na testach rozpoznasz z łatwością, po prostu na pierwszy rzut oka diabli wiedzą jak się do nich zabrać, np. Czy twoim zdaniem żyjemy w nieludzkich czasach? albo Ekranizacje powieści – za lub przeciw... Czy reklama ma zgubny wpływ na człowieka? We współczesnym świecie nie ma miejsca dla idealistów?

2. Tematy, które zawierają pytanie do analizy są hipotezami (Czy muzyka łagodzi obyczaje?), czyli możesz się z nimi zgodzić lub nie, z kolei stwierdzenie wymagające opinii jest tezą, której prawdziwość musisz udowodnić, zgadzając się z nią(Wojna nie jest dobrym pomysłem na rozwiązywanie konfliktów).

3. Rozprawka to jednak twoje zdanie na dany temat, wymaga ono jednak długiego wywodu, udowodnienia swojej racji za pomocą kilku argumentów.

4. Zabierając się do rozprawki, stwórz wcześniej plan pracy w brudnopisie, wyszukaj argumenty, które poprą twoje zdanie, pamiętaj, żeby ułożyć je w odpowiedniej kolejności i każdy z argumentów poprzeć przykładami (np. Gry komputerowe stanowią zagrożenie, ponieważ wielu młodym  ludziom zabierają cenny czas, czas, który mógłby zostać spożytkowany w dużo ciekawszy i twórczy sposób. Współczesny nastolatek dzięki ogólnodostępności mediów wszelkiego typu zapomina często o rzeczywistych obowiązkach i gubi się w odróżnianiu rzeczywistości od świata wirtualnego).

5. Rozprawka składa się z takich samych 3 części kompozycji tekstu jak każda inna duża praca pisemna, jednak części te zostały tutaj inaczej nazwane – Teza/Argumentacja/Podsumowanie (ostateczne udowodnienie bądź obalenie tezy).

6. Teza – Wprowadzenie do tematu za pomocą często schematycznych zwrotów, np.   Nawiązując do tematu /Temat zakłada, że/Temat sugeruje wiele możliwości, jednak/Odpowiedź nie wydaje się być prosta, dlatego/Celem moich rozważań/Celem tej pracy/Może warto zastanowić się najpierw nad znaczeniem słowa/Proponuję rozważyć/Zamierzam skupić się na/Problem, o którym chcę pisać/ w pełni zgadzam się z tezą postawioną w temacie

7. Argumentacja: Wydaje się, że/Jestem pewna, że/Trudno zaprzeczyć/nie należy zapominać/Oto kolejny argument/Świadczy o tym przykład/Dodatkowym argumentem może być/ Jako przykłądem posłużę się/Z całą pewnością

8. Podsumowanie: W świetle przytoczonych argumentów/Z tego, co napisałem, wynika/Przytoczone argumenty świadczą, wystarczą, by stwierdzić/Jak wynika z przytoczonych/Sądzę, że udało się/Myślę, że dowiodłem/Sądzę, że przytoczone argumenty wystarczą, aby przekonac o słuszności mego twierdzenia/Wszystko to prowadzi do wniosku/ Chyba udało się przekonać

9. Schemat pisania rozprawki nie jest ścisły, jako nauczyciel proponuję zawsze posiłkować się dodatkowymi pytaniami i próbą zaczepienia o któryś z elementów tematu, np. Pieniądze szczęścia nie dają -  zastanawiamy się na początku nad pojęciem terminu szczęście, a dopiero w konsekwencji rozmyślań przechodzimy do własnych opinii oraz argumentacji. Pamiętajcie o przykładach!

 

 

 

 

T: Dlaczego współczesna kultura popularna tak często wykorzystuje motywy mitologiczne, legendarne i baśniowe?

Swoją pracę poprzyj przykładami z różnych dziedzin sztuki.

 

 

 

 

CZĘŚĆ I –  TEZA

 

 

 

                 W mojej dzisiejszej pracy spróbuję odpowiedzieć na pytanie zawarte w temacie. Zastanowię się nad popularnością motywów mitologicznych i legendarnych we współczesnej kulturze masowej. Na potwierdzenie swojej opinii podam odpowiednią argumentację i posłużę się kilkoma przykładami z literatury, filmu i komiksu.

 

 

 

 

CZĘŚĆ II -  ARGUMENTACJA I PRZYKŁADY

 

              Na początku swoich rozważań określę, co decyduje o tak dużej popularności zamierzchłej mitologii i motywów baśniowych pośród nowoczesnego przecież świata? Mitologia jest zbiorem nieprawdopodobnych opowieści, pełnych nadprzyrodzonych zjawisk, fantastycznych stworów, bożków i herosów. Podobnie baśnie i legendy obfitują w niezwykłość przedstawianych wydarzeń, nagłe zwroty akcji, walkę dobra ze złem. I właśnie w tym odwiecznym kontraście i dynamice tkwi sukces mitów, baśni i legend – w dwojakości i fantastyce konstruowanego świata! Fantastyka odgrywa tu rolę pierwszorzędną, bo to ona staje się motorem napędowym działań wszystkich bohaterów, bez niej mielibyśmy do czynienia tylko z mniej lub bardziej prawdopodobnym realizmem.

              Argumentem potwierdzającym moją opinię jest masowość motywów mitologiczno – baśniowych wykorzystywanych we współczesnym filmie i literaturze. Wystarczy wspomnieć nieśmiertelny już epos homerycki, Iliadę i Odyseję z sukcesem adaptowany przez współczesnych reżyserów i pisarzy. Troja W. Petersena odniosła kasowe zwycięstwo nie tylko ze względu na doborową obsadę, ale właśnie zastosowanie sprawdzonego mitu. Na podobnym schemacie bracia Cohen oparli swój film Bracie gdzie jesteś, parafrazujący wędrówkę Odyseusza do ukochanej Penelopy.

              Współcześni twórcy chętnie sięgają do baśni i legend również ze względu na romansową fabułę, a także dynamikę nieprawdopodobnych wydarzeń. Można tutaj z powodzeniem przytoczyć przykłady niezwykle popularnych wśród młodzieży legendarnych historii wilkołackich, gdzie motyw nieszczęśliwej miłości do wampira jest motywem przewodnim. Świetnym przykładem literackim bazującym na legendach i mitologii jest właśnie literatura fantasy korzystającą już chyba do znudzenia z jednorożców, hybryd, cerberów, pegazów i podobnych postaci.

             J.K. Rowling nie bała się zwerbować mitologii do serii o Harrym Potterze i trafiła bezbłędnie w literacką dziesiątkę. Również J. R. R. Tolkien nie obawiał się zatrudnić całą plejadę gwiazd ze staroceltyckich legend i baśni. Skwapliwie tematykę mityczną wykorzystuje też komiks, warto tutaj przytoczyć skandynawską sagę o Thorgalu. Nieobojętny jest też film animowany, z lepszym czy gorszym skutkiem przekształcający stare i sprawdzone bajki dla dzieci.

 

 

 

CZĘŚĆ III – PODSUMOWANIE

 

 

           

             Mam nadzieję, że za pomocą powyższych argumentów i przykładów udowodniłem swoje zdanie i odpowiedziałem na pytanie zawarte w temacie. Obserwując współczesny świat megamedialnych zależności, wielkich korporacji, miast molochów można by odnieść wrażenie, że na mitologię, legendy i baśnie zabraknie miejsca. Okazuje się jednak zupełnie inaczej i wydaje się, że popularność motywów fantastycznych zyskuje współcześnie zupełnie nowe oblicze, wkraczając z powodzeniem do filmu, animacji, reklamy czy komiksu. Nie powinno to dziwić, ponieważ historie te mają wszystko, co mogłoby stanowić o sukcesie: dynamikę akcji, fantastykę postaci i znaczeń, dwojakość wartości i zwycięstwo dobra nad złem… A tego nam przecież zawsze będzie brakować...